ქართველები და ირანელები ერთმანეთის წარმოდგენაში

ნომადი ბართაია

ავტორები

ნომადი ბართაია ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი

საკვანძო სიტყვები:

ქართველები, ირანელები, მეხსიერება

ანოტაცია

თავისი ხანგრძლივი ისტორიის მანძილზე სრულიად ირანს სამჯერ ჰქონდა და აქვს დამოუკიდებელი სახელმწიფოებრიობა, ერთხელ _ აქემენიდების დროს (ძვ.წ.V_IIIსს.), მეორედ _ სასანიდებისა (III_VIIსს.) და მესამედ _ მოყოლებული სეფიანთა ხანიდან (XVI_XVIIIსს.), _ დღემდე. სამივეჯერ, საქართველოს აღმოსავლეთი ნაწილი, ირანის პოლიტიკური გავლენის ქვეშ იმყოფებოდა. მართალია, ირანი-საქართველოს პოლიტიკური ურთიერთობა არ იყო მუდმივი, მაგრამ შეიძლება ითქვას, ურთიერთობა კულტურის სფეროში, ამ ორ ქვეყანას შორის, სხვადასხვა ეპოქაში, სხვადასხვა ფორმით, ყოველთვის არსებობდა. ჩვენ დაგვაინტერესა, ისტორიულად თუ როგორ აღიქვამდნენ ერთმანეთს ქართველები და ირანელები. ნაშრომი ორი ნაწილისგან შედგება. პირველ ნაწილში მიმოხილული იქნება თუ რა წარმოდგენისანი არიან ირანელები ქართველებზე, მეორეში კი პირიქით _ ქართველები ირანელებზე.

წყაროები

გ. წერეთელი 1993 _ გ. წერეთელი, საქართველოს ირანულ სახელწოდებათა ისტორიისათვის, კრებ. `საქართველოსა და ქართველების აღმნიშვნელი უცხოური და ქართული ტერმინოლოგია”, თბილისი, 1993;

თ. ჩხეიძე 1993 _ თ. ჩხეიძე, საქართველოსა და ქართველების აღმნიშვნელი ტერმინები საშუალო სპარსულსა და პართულ ენებში, კრებ. `საქართველოსა და ქართველების აღმნიშვნელი უცხოური და ქართული ტერმინოლოგია”, თბილისი, 1993; ირან. ენათ. საფუძვლები 1982

ვ. გაბაშვილი 1980 _ ვ. გაბაშვილი, შუა საუკუნეების ახლო აღმოსავლური კულტურა, კრებ., აღმოსავლური კულტურა, თბილისი, 1980;

ივ. ჯავახიშვილი 1965 _ ივ. ჯავახიშვილი, ქართველი ერის ისტორია, II, თბილისი, 1965;

`ქართლის ცხოვრება” 1959 _ `ქართლის ცხოვრება”, ს. ყაუხჩიშვილის რედაქციით, თბილისი, 1959;

რუსთველი 1966 _ რუსთველი შ., `ვეფხისტყაოსანი”, აკ. შანიძისა და ალ. ბარამიძის რედაქციით, თბილისი, 1966;

გ. ჯაფარიძე 1993 _ გ. ჯაფარიძე, ქართველებისა და საქართველოს არაბული სახელწოდებები, კრებ. `საქართველოსა და ქართველების აღმნიშვნელი უცხოური და ქართული ტერმინოლოგია”, თბილისი, 1993.